കഥ പറയുന്ന രീതി, അതിനു പശ്ചാത്തലമായി സ്വീകരിച്ച ശ്രീലങ്ക അവിടെയുള്ള രാഷ്ട്രീയാവസ്ഥ എല്ലാം ഗംഭീര സാധ്യതകൾ നൽക്കുന്നവയാണ്. മലയാളത്തിൽ പറയുന്ന ശ്രീലങ്കൻ കഥ എന്നത് സിനിമയെ ഒരേ സമയം പുറത്ത് നിന്നും, ഉള്ളിൽ നിന്നും കാണാൻ തോന്നിപ്പിക്കുന്നു. ലോക്കൽ-യെറ്റ്-ഫോറിൻ എന്ന അവസ്ഥ സംവിധായകൻ ഉപയോഗിക്കുന്നുമുണ്ട്. എന്നാൽ ആദ്യ സീനുകൾ മുതൽ ശ്രീലങ്ക, രാമായണം തുടങ്ങിയവ പറഞ്ഞ് പറഞ്ഞ്, പാരലൽ വരപ്പിക്കാൻ തിരക്കഥ ശ്രമിക്കുന്നു എന്നത് ഒരു പോരായ്മയാണ്.
മനുഷ്യൻ, ചിന്ത, രാഷ്ട്രീയം, നീതി ബോധം, എന്നിങ്ങനെയുള്ള സങ്കീർണ്ണമായ സംഭവങ്ങളിലൂടെ സട്ടിൽ ആയി പറഞ്ഞ് പോവേണ്ട പാരലൽസ് വല്ലാതെ ലൗഡും ഒരുപാട് ഡലോഗ്ഗുകൾ വഴിയും ആക്കിയതും, ആ സംഭാഷണങ്ങൾ മുഴച്ച് നിൽക്കുന്നവയായതും കല്ലുകടിയാവുന്നു.
സാധ്യതകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. നന്നാക്കാമായിരുന്നു.
